مرکز تحقیقات تغییر اقلیم و سلامت خبر از انتشار گزارشی تحت عنوان "ارزیابی تغییر پارامترهای اقلیمی در مراکز استان‌های ایران طی سال‌های 1993 تا 2022" داد. این مطالعه که توسط تیمی از محققین مرکز تغییر اقلیم و سلامت پژوهشکده محیط زیست دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام شده، نشان دهنده تحولات گسترده در شرایط اقلیمی کشور طی سه دهه گذشته است.

با تجزیه و تحلیل داده‌های اقلیمی شامل دمای میانگین، دمای کمینه و بیشینه، میزان بارش، میانگین و حداکثر سرعت باد، و نقطه شبنم، به بررسی تغییرات اقلیمی در سراسر کشور پرداخته است. 

البته، من این پاراگراف را با جزئیات بیشتری توسعه می‌دهم:

این گزارش نشان می‌دهد که در بسیاری از شهرهای ایران، شاهد تغییرات قابل توجهی در الگوهای دمایی بوده‌ایم. در اکثریت شهرها، دمای حداقل به طور معناداری کاهش یافته است که نشانگر تغییرات عمیق در شرایط آب و هوایی شبانه است. این کاهش دما می‌تواند تأثیرات متفاوتی بر روی زیست‌بوم‌ها، به خصوص در فصول سرد سال داشته باشد. از سوی دیگر، افزایش مشاهده شده در دماهای حداکثر در بسیاری از شهرها نشان دهنده گرمایش محیطی است که می‌تواند پیامدهای گسترده‌ای برای سلامت عمومی، مصرف انرژی، کیفیت هوا و حتی الگوهای مهاجرت جمعیت داشته باشد.

تغییرات در میزان بارش نیز در مناطق مختلف کشور به چشم می‌خورد. در برخی مناطق شاهد افزایش بارش‌های سنگین و ناگهانی هستیم که خطر سیلاب‌های شدید را افزایش داده است، در حالی که مناطق دیگر با کاهش بارندگی و تشدید خشکسالی مواجه شده‌اند. این تغییرات بر کشاورزی و تأمین آب شرب تأثیر گذار بوده و می‌تواند به بحران‌های اجتماعی و اقتصادی منجر شود.

همچنین، تغییرات در سرعت باد نیز مورد توجه قرار گرفته است. افزایش سرعت باد در برخی مناطق می‌تواند برای تولید انرژی‌های تجدیدپذیر مانند بادی مفید باشد، اما همزمان می‌تواند خطراتی مانند فرسایش خاک و آسیب به زیرساخت‌ها را به همراه داشته باشد. کاهش سرعت باد در مناطق دیگر نیز ممکن است تأثیرات منفی بر کیفیت هوا و پراکندگی آلاینده‌ها داشته باشد. 

در این گزارش عنوان شده است که این تغییرات نه تنها تأثیر قابل توجهی بر محیط زیست و منابع طبیعی دارند، بلکه بر حوزه‌هایی چون کشاورزی، بهداشت، اقتصاد و گردشگری نیز تأثیر گذار هستند. برای مثال، تغییر الگوهای بارندگی می‌تواند بر روی دسترسی به آب آشامیدنی و آبیاری در بخش کشاورزی تأثیر بگذارد، در حالی که افزایش دما ممکن است به گسترش بیماری‌ها و مشکلات سلامت عمومی منجر شود. همچنین، تغییرات اقلیمی بر اقتصاد مناطق مختلف از طریق تأثیر بر کشاورزی، صنعت و گردشگری تأثیر می‌گذارد. در نهایت، این تغییرات نشان می‌دهد که یک برنامه‌ریزی جامع و استراتژی‌های منعطف برای سازگاری و کاهش آسیب‌پذیری در برابر تغییرات اقلیمی ضروری است.

در این مطالعه، دکتر مصطفی هادئی، دکتر کاظم ندافی، دکتر محمدصادق حسنوند، دکتر عباس استادتقی زاده، دکتر فاطمه مؤمنی ها، هانیه علی‌اکبر، مهندس یاسمن اوشیدری و مهندس فائزه ایزدپناه به عنوان همکاران مطالعه حضور داشته‌اند.

این گزارش به عنوان اولین مطالعه جامع در ایران درباره تغییرات اقلیمی طی یک دوره 30 ساله، نقش مهمی در فهم بهتر تغییرات اقلیمی و تدوین راهبردهای موثر برای مقابله با آن‌ها دارد.